Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2011

ΙΝΚΑΡΣΕΡΟΝ


 








Τίτλος: Ινκάρσερον (Incarceron)
Συγγραφέας: Catherine Fisher
Εκδοτικός Οίκος: Πλατύπους
ISBN: 978-960-6665-58-5
Έτος Έκδοσης: Νοέμβριος 2010
Αρ. Σελίδων: 440


Είναι δύσκολο να βρεις κανείς σήμερα βιβλία που να μιλάνε μέσα στην ψυχή σου, αλλά σίγουρα όχι ακατόρθωτο. Είναι υπέροχο να βρίσκει κανείς βιβλία που να του θυμίζουν γιατί του αρέσει το συγκεκριμένο είδος λογοτεχνίας. Ο λόγος γίνεται για το Ινκάρσερον και το είδος του είναι η φανταστική λογοτεχνία. Πιστεύω πως έχει ό,τι ακριβώς χρειάζεται ένα βιβλίο φανταστικής λογοτεχνίας: η ανάγνωσή του σε ενθουσιάζει. Είναι γεμάτο τρόμο, προκλήσεις και βάζει τη φαντασία του αναγνώστη σε υπερδιέγερση. Πάνω απ’ όλα όμως, ο ευκρινής τρόπος γραφής και η μαγεία της Κάθριν Φίσερ είναι ένα ακόμα μπόνους σε όλα αυτά.
Σε μένα τουλάχιστον, θυμίζει ένα κράμα από τις ταινίες Μάντ Μαξ (με τον Μελ Γκίμπσον) και Μάτριξ και όλα αυτά ποιητικά βαλμένα στην εποχή της Τζέιν Όστιν. Βέβαια, εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με τον κύριο Ντάρσι.


Πάνω απ’ όλα ο χρόνος έχει σταματήσει. Από ‘δω και πέρα τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει.
Μετά τα χρόνια της Οργής, ο Βασιλιάς απαγορεύει με βασιλικό διάταγμα την πρόοδο στέλνοντας τον κόσμο στην εποχή του μεσαιωνικού μεσοφοριού και των κάρων που σέρνονται από άλογα. Αν και η προηγμένη τεχνολογία υπάρχει, απαγορεύεται κατηγορηματικά από το Πρωτόκολλο και τιμωρείται η χρήση της με το νόμο.

Το Ινκάρσερον είναι η εξαίρεση του κανόνα. Μια φυλακή που υποτίθεται ότι ξεκίνησε σαν πείραμα. Το Ινκάρσερον δεν είναι ένα κτίριο, αλλά ένα ολόκληρο υπόγειο δίκτυο από πόλεις και δάση φτιαγμένο για να παγιδεύσει τους κρατουμένους του σε ένα αιώνιο παράδεισο. Οι περισσότεροι από τους κρατουμένους του δεν έχουν δει ποτέ πως είναι το Έξω και ούτε ξέρουν πως μοιάζει ο ουρανός και τα αστέρια του. Σίγουρα πολύ πιο εντυπωσιακό από το «φώτα αναμμένα» - «φώτα κλειστά» του Ινκάρσερον. Κάτι όμως πήγε τελείως στραβά και η τεράστια αυτή φυλακή είναι το ακριβώς το αντίθετο του παραδείσου. Οι άνθρωποι λιμοκτονούν, και ο τρόπος ζωής των φυλακισμένων χαρακτηρίζεται από μια παρακμή που μόνο σε ταινίες του Μαντ Μαξ θα μπορούσαμε να βρούμε. Για να επιζήσει κανείς θα έπρεπε ή να είναι το θύμα των παρακμιακών εγκληματιών ή να γίνει ο ίδιος εγκληματίας και ως την ηλικία των τριάντα θεωρούνται ήδη γέροι.

Έξω από το Ινκάρσερον ο κόσμος είναι όμορφος, αλλά δεν παύει να είναι ακόμα μια φυλακή. Αν και η συγγραφέας δεν μας εξηγεί σε ποια εποχή ακριβώς βρισκόμαστε, οι άνθρωποι έτσι και αλλιώς είναι παγιδευμένοι σε μια εποχή όπου πρέπει να κυκλοφορούνε με άλογα και κάρα και να φοράνε ρούχα «εποχής», σύμφωνα με το Πρωτόκολλο. Από τις περιγραφές της συγγραφέα, καταλαβαίνουμε ότι η τεχνολογία είναι πιο προηγμένη -ακόμα και από τη δική μας εποχή- αλλά πολλοί είναι οι άνθρωποι που πεθαίνουν από αρρώστιες που είχαν εξαλειφτεί δεκαετίες, πριν επειδή πλέον δεν φτιάχνονται τα φάρμακα που χρειάζεται να δοθούν (αφού η τεχνολογία τους δεν εγκρίνεται από το Πρωτόκολλο).
Ανάμεσα σε όλα αυτά υπάρχουν δυο παιδιά, ο Φιν και η Κλόντια. Η συγγραφέας γράφει και τις δυο πλευρές εναλλάσσοντας τον έξω κόσμο με τον μέσα πότε με τα μάτια του Φιν και πότε με τα μάτια της Κλόντια. Στην αρχή αυτός ο τρόπος γραφής ξενίζει λίγο, αλλά η πλοκή που δημιουργεί με μαγικό τρόπο η συγγραφέας κάνει τον αναγνώστη να αδημονεί για κάθε εναλλαγή.

Αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο απ’ όλα είναι οι εικόνες που χρωματίζει η συγγραφέας με την πένα της. ο τρόπος που μπαίνει στην ιστορία θα μπορούσε να αφήσει κάποιον με «ανοιχτό το στόμα».

- Ο Φιν ήταν πεσμένος μπρούμυτα και αλυσοδεμένος στις πέτρινες πλάκες του διαδρόμου.
Τα μπράτσα του, ανοιγμένα διάπλατα, τα βαραίνουν αλυσίδες τόσο βαριές, που σχεδόν δεν μπορούσε να σηκώσει τα χέρια του από το πάτωμα. Οι αστράγαλοί του ήταν δεμένοι με ένα λείο σωρό από μέταλλα και στερεωμένοι σε ένα κρίκο στο πάτωμα. Δεν μπορούσε να σηκώσει το στήθος του για να πάρει αρκετό αέρα. Ήταν εξαντλημένος και ένιωθε την παγωμένη πέτρα ψυχρή στο μάγουλό του….Ήταν αλυσοδεμένος ακριβώς πάνω στις ράγες. Ο ιδρώτας έσταζε στο μέτωπό του. Σπρώχνοντας την παγωμένη αλυσίδα με το γάντι του, ανασηκώθηκε με κόπο και πήρε μια πνιχτή ανάσα. Ο αέρας ήταν στυφός και μύριζε πετρέλαιο.
……….
- Κλόντια: Από τόσο ψηλά μπορούσε να δει ολόκληρη την έπαυλη τον κήπο της κουζίνας, τα θερμοκήπια και τον πορτοκαλεώνα, τις ροζιασμένες μηλιές, τις αποθήκες όπου το χειμώνα γίνονταν οι χοροί. Μπορούσε να δει τα τεράστια πράσινα λιβάδια που κατηφόριζαν μέχρι τη λίμνη, και τις οξιές που έκρυβαν το δρόμο προς το Χίδερκρος. Πιο μακριά, στα δυτικά, κάπνιζαν οι καμινάδες της Φάρμας Άλταν, ενώ το καμπαναριό της παλιάς εκκλησίας έστεφε το λόφο Χάρμερ, με το αλεξικέραυνο του να γυαλίζει στον ουρανό….

Δυο εικόνες ακριβώς αντίθετες. Δυο σκηνές με τις οποίες ξεκινάει η συγγραφέας να περιγράφει τις δυο αντίθετες όψεις της πλοκής της -το Έξω και το Μέσα. Ένας καταπληκτικός τρόπος να ξεκινήσει κανείς να διαβάζει ένα βιβλίο γεμάτο περιπέτειες, ίντριγκες και τρόμο. Όχι τον τρόμο που νιώθαμε στα 10 και στα 12 χρόνια μας, αλλά κανονικό, μεγαλοπρεπή και υπέροχο. Σίγουρα πρόκειται για μια ιστορία που γεμίζει με αδρεναλίνη τις φλέβες του αναγνώστη, παρά το γεγονός ότι κάθεται ήσυχα και ωραία στον καναπέ του με ένα βιβλίο στην αγκαλιά.

Ο Φιν πιστεύει ότι έρχεται απ’ έξω. Παρά το γεγονός ότι δεν θυμάται την προηγούμενη ζωή του πιστεύει ότι οι περίεργες κρίσεις που παθαίνει είναι αποτέλεσμα του ότι δεν γεννήθηκε μέσα στο Ινκάρσερον. Μετά από ένα περίεργο τραγικό συμβάν πέφτει στα χέρια του Φιν ένα παράξενο κλειδί, με το οποίο πιστεύει ότι θα μπορέσει να αποδράσει από τα ύπουλα νύχια του Ινκάρσερον.

Ένα αντίγραφο του κλειδιού αυτού έχει ο Φύλακας του Ινκάρσερον, ο οποίος είναι πανευτυχής, διότι σε μερικές μέρες παντρεύει την μονάκριβη κόρη του με τον Κάσπαρ, το διάδοχο του θρόνου.

Η Κλόντια έχει μεγαλώσει και εκπαιδευτεί ακριβώς γι αυτό το λόγο. Από την μέρα της γέννησής της ορίστηκε πως κάποια μέρα θα παντρεύονταν το διάδοχο του θρόνου και έχει εκπαιδευτεί για να γίνει η ίδια βασίλισσα κάποια μέρα. Σε καμία περίπτωση όμως, η Κλόντια δεν είναι η κόρη που θα υπακούσει τον πατέρα της. Μπλεγμένη σε πολιτικές ίντριγκες και με πρόθεση να ανακαλύψει τον χαμένο πρίγκιπα ξεκινάει μια περιπέτεια που θα τη βάλει σε μεγάλους μπελάδες.
Αρνούμενοι να γίνουν τα θύματα των ανθρώπων που διψούν για την εξουσία, ο Φιν και η Κλόντια θα προσπαθήσουν να σπάσουν τα δεσμά τους και να αποκαλύψουν σε όλους τα μυστικά του Ινκάρσερον. Αυτό που δεν υπολόγισαν όμως είναι ότι το Ινκάρσερον δεν είναι απλώς μια φυλακή. Το Ινκάρσερον είναι ζωντανό.

Η Κάθριν Φίσερ δημιούργησε ένα κόσμο που σπάει όλα τα όρια της φαντασίας. Βασισμένη πάνω στις κλασσικές αρχές του θάρρους, της δικαιοσύνης και της αλήθειας πλέκει μια ιστορία που θα σας μαγέψει.

Η συγγραφέας

Η Κάθριν Φίσερ είναι συγγραφέας βιβλίων φαντασίας με πληθώρα βραβείων στο ενεργητικό της. Πολλά από τα βιβλία της ήταν κατά καιρούς υποψήφια για το βραβείο Smarties και για άλλες διακρίσεις. Είναι κάτοχος υποτροφίας για συγγραφείς του Συμβουλίου Τεχνών. Έχει γράψει 13 μυθιστορήματα και 2 ποιητικές συλλογές και έχει αγαπηθεί σε πολλές χώρες του κόσμου.
Ζει στο Νιούπορτ της Ουαλίας με τις δύο γάτες της. Πριν αφοσιωθεί αποκλειστικά στη συγγραφή είχε δουλέψει ως εκπαιδευτικός και αρχαιολόγος, καθώς και ως παρουσιάστρια τηλεοπτικών προγραμμάτων και κριτής διαγωνισμών. Παρέδιδε επίσης μαθήματα δημιουργικής γραφής στο Πανεπιστήμιο του Γκλεμόργκαν. Οι μύθοι, οι θρύλοι και η πνευματικότητα παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο τόσο στα μυθιστορήματα όσο και στην ποίησή της.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου